مودم GPON چه تفاوتی با VDSL دارد و هر یک چه توانایی‌ها و محدودیت‌هایی دارند؟
رقابت دو رقیب جدی VDSL و GPON در سلطه بر بازار امروزه تمامی شرکت‌ها و حتا کاربران خانگی خواهان دستیابی به حداکثر سرعت ممکن است. در شرایطی که ارتباطات مبتنی بر اینترنت سلولی به تدریج در حال پیشی گرفتن از VDSL است، اما در دنیای VDSL و GPON داستان به گونه دیگری در جریان است. اما دو فناوری GPON و VDSL چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
مودم GPON چیست؟
فناوری جی‌پان نقطه به چند نقطه (GPON) سرنام Point-to-Multi point یکی از فناوری‌های PON سرنام Passive optical news است که یک مکانیزم دسترسی سریع به اطلاعات را با اتکا بر ویژگی زیربنایی به‌کارگیری تقسیم‌کنندهای غیرفعال (Passive) در شبکه‌های توزیع فیبرنوری به کار می‌گیرد. به عبارت دقیق‌تر در این شبکه دسترسی فیبرنوری تنها یک فیبر از مرکز ارائه‌دهنده دریافت شده و به چند مصرف‌کننده در مشاغل کوچک یا کاربران خانگی ارسال می‌شود. در فناوری جی‌پان سرعت دانلود برابر با 2.488 گیگابیت بر ثانیه و سرعت بارگذاری برابر با 1.244 گیگابیت بر ثانیه است. در فناوری فوق سیگنال‌های دانلود برای مشترکان به صورت پخشی (broadcast) و به شکل رمزنگاری شده ارسال می‌شوند. شبکه‌های نقطه به چند نقطه از دو بخش اصلی پایانه خطی نوری (Optical Line Terminal) با ظرفیت خدمت‌رسانی به حداقل 1000 مشترک شبکه و واحد پایانه شبکه نوری (Optical Network Terminal-Unit) که درون دفاتر یا منازل نصب می‌شوند ساخته شده‌اند. به نظر می‌رسد که آینده به سمت به‌کارگیری PON در حال حرکت است، زیرا هزینه نگهداری آن کم و پایداری آن بالا است، مشکل تضعیف سیگنال در آن کمتر از نمونه‌های مشابه است و قابلیت افزایش پهنای باند دسترسی شبکه ارائه می‌کند.
مودم VDSL چیست؟
خط مشترک دیجیتال با نرخ بیت بسیار بالا (VDSL) در مکانیزم ارتباطی و سرعتی که ارائه می‌کند بی شباهت با ADSL نیست، اما در مقایسه با ADSL می‌تواند تا پنج برابر در دانلود و 10 برابر در بارگذاری سریع‌تر باشد. اگر محل سکونت یا کار شما نزدیک به ارائه‌دهنده خدمات باشد، حداکثر سرعت بارگذاری نزدیک به 60 مگابیت بر ثانیه می‌رسد و سیگنال نیز برای دانلود به همان نسبت قوی است. VDSL برای نیل به این هدف به شکلی پیکربندی می‌شود که از خطوط تلفن به شکل کارآمد‌تری استفاده می‌کند، البته عملکرد این فناوری و قدرت سیگنال‌ها در مسافت‌های کوتاه در حد عالی دارند. در مسافت‌های کوتاه احتمال خراب شدن به حداقل می‌رسد و همواره یک اتصال قابل اطمینان برقرار می‌شود. اما در مجموع نسبت به ADSL پهنای باند بالاتری ارائه می‌کند. با این وجود، دو فاکتور فاصله و سیم می‌توانند روی عملکرد VDSL تأثیر بگذارند.
مودم VDSL یا مودم GPON کدامیک انتخاب بهتری هستند؟
VDSL2 مبتنی بر مس یا GPON مبتنی بر فیبر ارسالی به خانه‌ها کدامیک انتخاب بهتری هستند؟ برخی تصور می‌کنند که فیبر همیشه انتخاب بهتری است، اما این‌گونه نیست. در یک محیط آزمایشگاهی آزمایشی انجام شد که نشان داد اگر طول یک حلقه مسی 400 متر یا کمتر باشد، هنگام استفاده از VDSL2 مشترکان به سرعت حداکثر 100 مگابیت بر ثانیه می‌رسند، اگر طول تا 1 کیلومتر امتداد پیدا کند، این پهنای باند هنوز هم می‌تواند با استفاده از بیش از یک جفت حلقه اتصالی حاصل شود. البته عوامل مختلفی از جمله معماری ADSL و مهم‌تر از آن کیفیت کابل می‌توانند روی طول موثر یک حلقه تاثیرگذار باشند و کیفیت را کمتر از نمونه اسمی کنند، اما در حالت ایده‌آل معماری VDSL2 می‌تواند از یک دفتر مرکزی به مشترکانی در محدوده 5 کیلومتری به خوبی سرویس‌دهی کند. هزینه اصلی‌ترین تفاوت این دو فناوری است. برای محاسبه تفاوت‌ها باید هزینه‌ای که برای این فناوری‌ها در نظر گرفته می‌شود در ارتباط با حداکثر سرعت قابل ارتقا به 20، 50 و 100 مگابیت بر ثانیه ارزیابی شود. در مواقعی که 75 درصد عملیات به شکل توزیع هوایی است، هزینه VDSL2 تقریبا معادل 400 تا 500 دلار برای هر مشترک است، در حالی که GPON تقریبا 700 تا 750 دلار برای هر مشترک هزینه‌بردار است که معادل 80 درصد کل هزینه‌ها است. دومین تفاوت در هزینه دسترسی است. هزینه دسترسی مبتنی بر مس نسبت به حداکثر پهنای باندی که ارائه می‌کند متغیر است که در این حالت هزینه‌ها تفاوت چندانی نسبت به فیبر ندارند. به‌طور مثال، هزینه سرمایه‌گذاری برای VDSL2 برای دسترسی به سرعت 20 مگابیت بر ثانیه به ازای هر مشترک برابر با 350 تا 400 دلار است. برای دسترسی به سرعت 50 مگابیت بر ثانیه هزینه‌ها 400 تا 480 دلار افزایش پیدا می‌کند و برای دسترسی به 100 مگابیت در ثانیه این هزینه برابر با 520 تا 600 دلار است. در زمان استقرار VDSL2 بهتر است تصویر دقیقی از خدمات و پهنای باند موردنیاز به دست آید.
مقایسه هزینه‌های عملیاتی
نگهداری زیرساخت‌های مسی معمولا برای هر نوع شبکه‌ای بالا است، اما مودم GPON در مقایسه با زیرساخت مسی به میزان قابل توجهی ارزان‌تر است و در برخی موارد این تفاوت‌ها تا 45 درصد کمتر از فناوری VDSL2 است. این تفاوت فاحش بیشتر به دلیل مصرف بیشتر انرژی و هزینه‌های نگهداری از کابل‌های مسی است. به همین دلیل جایگزین کردن مس با فیبر مزایای عملی قابل توجهی دارد. فیبر جدید نسبت به مس قدیمی قابل اطمینان‌تر است، در حالی که در عین حال انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کند. هزینه‌های مربوط به GPON با حذف تسهیم‌کننده خط دسترسی مشترک دیجیتال (DSLAM) از معماری دسترسی بازهم کاهش پیدا می‌کند که در این زمینه نیز GPON در مقایسه با VDSL2 برنده میدان است.
کیفیت دو فناوری چگونه است؟
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که هزینه لازم برای احیای مجدد ظرفیت کابل‌ها و دستیابی به همان کیفیت اولیه برای استقرار VDSL2 تقریبا 100 دلار به ازای هر مشترک است. GPON در یک بازه زمانی 5 ساله به ندرت دچار مشکل خاصی می‌شود، در حالی که VDSL2 بسته به سرعت ارائه شده برای یک ارائه‌دهنده خدمات در یک بازه 2 تا 4 سال بدون مشکل یا خرابی خاصی کار می‌کند.
مطالب دیگر :
