چگونگی رک ها و رک مونت آنها ( نصب آنها )
نکاتی به اشتراک گذاشته خواهد شد که مدیران سیستم ها باید آن ها را بدانند، اما نمی توانند آن ها را از یک کتاب بیاموزند.موارد بسیاری وجود دارد که سر کار یاد می گیرید، به خودی خود متوجه آن ها شده، و یا در اینترنت با آن ها برخورد می کنید، و متوجه می شوید که برای سال ها چیزی را اشتباه انجام می دادید. گاهی راجع به مسائلی می آموزید که قبلاً هیچ چیزی در موردشان نمی دانستید.
من در شبکه ای شروع به کار کردم که تعدادی زیادی از دستگاه ها در رک های صنعتی روی هم قرار داده شده بودند. مواردی مانند آنچه در که در بندرها با آن ها روبرو می شوید. زمانی که به رک ها و چگونگی سوار کردن سرورها روی آن ها رسیدیم، مثل این بود که وارد دنیای جدیدی شده بودیم.
تفاوت عمل عامل فرم است. سرورهای برج مانند:
عموماً بر اساس توصیف «برج» طبقه بندی می شوند. برج کامل، برج نیمه، برج میانی. اندازه رک ها بر اساس U هستند که مخفف واحد رک است. که معادل با 4/3 1 اینچ است، بنابراین یک سرور 2U ارتفاعی برابر با 3.5 اینچ دارد. عرض استاندارد برای سوارکردن سرورها در رک ها برابر با 19 اینچ است. عمق رک ها متفاوت است، و بین 23 تا 36 اینچ بوده، که موارد عمیق تر مرسوم تر هستند.
به جای آن که قفسه هایی برای هر سرور وجود داشته باشند، سخت افزار رک ها، سرور را در جای خود نگاه می دارد، و عموماً در طرفین دستگاه معلق هستند.آن ها به سرور این امکان را می دهند تا به سمت داخل یا خارج حرکت کرده و گاهی حذف پوشش سرور به منظور دسترسی به بخش های داخلی را امکان پذیر می کنند. تولیدکنندگان مختلف از مکانیسم های قفل متفاوتی به منظور حفظ سرورها در جای خود استفاده می کنند، اما همراه با تمامی رک هایی که مشاهده کرده ام، دستورالعمل هایی ارائه شده اند. به منظور اینکه سخت افزار قفسه (که به عنوان ریل نیز شناخته می شود) به خود رک محکم شود، روش های مختلفی انجام شده است. دو نوع اصلی از قفسه ها وجود دارند. قفسه هایی با سوراخ های گرد، که در سمت چپ مشاهده شده، و نیازمند نوع خاصی از سخت افزار قفسه هستند. و موارد مرسوم تر که رک ها با سوراخ های مربعی شکل هستند، که نیازمند استفاده از مهره های قفسه هستند. مهره های قفسه به عنوان پیچ هایی عمل کرده تا سخت افزار را در محل خود نگه دارند. برخی از تولیدکنندگان سرورها، سخت افزار رک خاصی را ایجاد کرده اند که با اکثر قفسه هایی که دارای سوراخ های مربعی شکل هستند تناسب داشته و نیازی به نوع خاصی از مهره های رک ها ندارد. سیستم «رپیدریل» شرکت دل موردی است که با آن آشنایی دارم. به طور معمول می توانید نوع سیستم ریلی را در زمان خرید سیستم انتخاب کنید.
نصب مهره های رک ها با استفاده از یک ابزار تخصصی آسان تر شده است. من اسم این ابزار را «ابزار قفسه» می گذارم، اما مطمئنم که اسم دیگری دارد. مهره قفسه همراه با گیره لبه داخلی در محل و در میان سوراخ قرار می گیرد. ابزار از طریق سوراخ وارد شده، گیره خارجی را گرفته، و پس از آن قلاب را به سمت خود می کشید. این مورد گیره خارجی را به سمت قسمت جلویی سوراخ کشیده، و مهره را در محل خود محکم می کند.
یک سرور معمولی به 8 مهره نیاز دارد، معمولاً در قسمت های بالا و پایین، راست و چپ و جلو و عقب هر قفسه. هر واحد رک متشکل از سه سوراخ مربع شکل بوده، و مهره رک ها در بالا و پایین هر دو قسمت راست و چپ قرار می گیرد. چندین قطعه از تجهیزات شبکه دارای 4 سوراخ هستند، اما من متوجه شدم که تنها 2 پیچ هم برای محکم نگاه داشتن آن ها در محل کافی است.
من این مورد را برای افراد دیگر توصیه نمی کنم، اما اگر در زمینه مهره ها با کمبود مواجه هستید، این کار بهتر از این است که سوئیچ ها را آزادانه رها کنید (و در واقع به نظر میرسد که شما هنگامی که تعداد رک های شما بیشتر می شود به تعداد مهره های کمتری نیاز خواهید داشت).
اگر برای حفظ تجهیزات شبکه در سر جای خود تنها از دو پیچ استفاده می کنید، حتما از دو مورد پایینی استفاده کنید. مرکز ثقل قفسه همواره در پشت پیچ ها قرار دارد، بنابراین اگر پیچ های فوقانی آن را نگاه دارند، احتمال بیرون زدن قسمت پایینی وجود داشته و این برای سخت افزار یا قفسه شما خوب نیست.
اکنون که در مورد موضوع سوئیچ ها صحبت می کنیم، بگذارید به شما توصیه ای کنم. سوئیچ های خود را در قسمت انتهایی رک قرار دهید. این امر واضح به نظر می رسد، اما تعجب می کنید اگر بدانید چه تعداد از افراد آن را در قسمت جلویی و در زمان شروع قرار می دهند، زیرا به نظر جذاب می رسد و هنگامی که باید به صورت مداوم کابل هایی را از میان رک به سمت قسمت جلویی عبور دهند، پشیمان می شوند.
هنگامی که قفسه شما پر شد، گرما تبدیل به یک مشکل اساسی می شود. هنگامی که رک ها خود را هم تراز با سیستم تهویه خود قرار دهید، به یک مورد دیگر توجه کرده اید که اغلب فراموش می شود. هوا از قسمت جلویی وارد سرورها شده، و هوای گرم از قسمت پشتی خارج می شود. این بدان معنی است که زمانی که رک خود را خنک می کنید، باید تهویه هوا را رو به قسمت جلویی رک ها قرار داده، و نه قسمت پشتی آن.
هوا از این قسمت وارد شده و از قسمت پشتی خارج می شود. این مورد احتمالاً برای کسی که از کامپیوتر استفاده می کند عجیب نیست، اما به نظر می رسد که کابل ها به خودی خود عمل می کنند، و این مورد به ویژه برای یک قفسه پر از سرورها آشکار می شود. بسیاری از روش های سرح بالا استفاده از ویژگی های مدیریتی کابل های ساخته شده در داخل را پیشنهاد می کنند، مانند استفاده ازکابل های شبکه و یا کابل های که از درون رک ها عبور می کنند، این امر امکان گردش کابل ها را امکان پذیر کرده و محل های بسیاری برای بستن آن ها وجود خواهد داشت. هیچ گونه توصیه نهایی برای مدیریت رک ها وجود ندارد، اما چندین توصیه وجود دارد که می توانیم بر اساس تجارب خودم به شما بگویم . برای کابل کشی که احتمال دارد تا در سال آینده تغییر کند از ولکرو استفاده کنید.
کابل کشی دائمی و یا نیمه دائمی می تواند تا زمانی که بیش از اندازه کشیده نشده باشند، با بست های زیپ دار پلاستیکی مهار شوند، اما هر زمان که لازم شد تا برای دسترسی به کابل آن ها را ببندید، از ولکرو استفاده کنید. بسیار معمول است که هنگام بستن این بست زیپی به یک کابل اینترانت آسیب برسانید. در بسیاری موارد، سرورهای قرار گرفته روی قفسه شما، دارای دستک هایی برای مدیریت کابل ها هستند. می توانید آن ها را بیرون بیاندازید، زیرا همواره موجب جلوگیری از خروج گرما از قسمت پشتی شده اند.
همه چیز را برچسب گذاری کنید. این مورد برای هر دو سمت کابل ها صادق است. این کار را برای تمامی کابل ها، حتی کابل های برق (به ویژه کابل های برق) انجام دهید. بنویسید که برق کدام سرور توسط کدام منبع نیرو تامین می شود.
اگر سرورهای مشابه بسیاری دارید، روی پشت سرورها نیز انگشت گذاری کنید. کشیدن یک سیم اشتباه از پشت یک سرور اشتباه بسیار وقت گیر خواهد بود. ابزار رک خود را در یک مکان در دسترس و مشخص قرار دهید. من یک بست زیپی را از کنار قفسه عبور داده و ابزار خود را از آن آویزان کرده ام.
منبع : سایت