‌چگونه میزان توان مصرفی یک مرکز داده را بر مبنای تعداد رک‌ها محاسبه کنیم؟ (بخش سوم)

‌چگونه میزان توان مصرفی یک مرکز داده را بر مبنای تعداد رک‌ها محاسبه کنیم؟ (بخش سوم)

اگر به خاطر داشته باشید در مطالب مختلفی که پیرامون رک‌ها داشتیم مکانیزم‌های مختلف سرمایش را بررسی کردیم و گفتیم هر یک این از این مکانیزم‌ها به چه دلیل استفاده می‌شوند. یکی از مهم‌ترین دلایلی که کارشناسان پیشنهاد می‌کنند رک‌ها به شکل ردیفی در یک مرکز داده مستقر شوند در درجه اول پیاده‌سازی دقیق سرمایش و تخصیص درست توان مورد نیاز است و در درجه دوم پیکربندی یک ردیف رک‌ها بدون آن‌که نوسان شدیدی در مرکز داده ایجاد شود. به عبارت دقیق‌تر، اگر در زمان اعمال تغییرات خطای انسانی باعث تغییر در عملکرد مرکز داده شود، شناسایی مشکل در ردیفی که رک‌ها در آن قرار دارند به سادگی امکان‌پذیر است.

‌چگونه میزان توان مصرفی یک مرکز داده را بر مبنای تعداد رک‌ها محاسبه کنیم؟ (بخش سوم)‌

به منظور محاسبه تعیین ظرفیت باید تغییرات تدریجی میزان مصرف انرژی توسط تجهیزات فناوری‌اطلاعات و اجرای گام‌به‌گام به درستی درک شده باشند. همچنین لازم است همزمان با تغییرات تدریجی در زیرساخت برق و سرمایش یکسری مفروضات دیگر نیز در نظر گرفته شود. برخی از کارشناسان تصور می‌کنند تجهیزات فعلی توزیع برق و هوارسانی می‌توانند خودشان را با تغییر مصارف فناوری‌اطلاعات سازگار کنند، در حالی که این‌گونه نیست. در زمان تغییر این سامانه‌ها، ممکن است مجبور شوید برخی از رک‌ها یا شاید کل مرکز داده را خاموش کنید، درست مشابه با زمانی که تغییراتی روی مدارهای انتقال‌دهنده جریان الکتریکی یا لوله‌های آب انجام می‌دهید. آمارها نشان می‌دهند پس از اعمال تغییرات عملیاتی ممکن است کارکردهای مرکز داده با اختلال انجام شود که دلیل اصلی این امر خطای انسانی است. به همین دلیل پیشنهاد می‌شود هر ردیف از رک‌ها (یا ناحیه‌ای که رک‌ها درون آن قرار دارند)، تجهیزات توزیع برق و سرمایش خاص خود را داشته باشند تا در زمان پیکربندی آن‌ها روی عملکرد کل مرکز داده نوسان شدیدی رخ ندهد. بر مبنای توضیحاتی که تاکنون ارائه کردیم، برای پیاده‌سازی عملی یک استراتژی دقیق برای محاسبه میزان توان مصرفی مرکز داده که رویکردی تدریجی دارد باید به شرح زیر عمل کنیم:

• در زمان تعیین آرایش ردیف‌های رک در پلان کف، برای محاسبه اندازه راهروها از مقادیر استاندارد استفاده کنید. به عبارت دقیق‌تر طراحی شما نباید این‌گونه باشد که هر چه قدر فصا در دسترس قرار دارد، رک‌ها را بدون برنامه مستقر کرد. رک‌ها باید بر مبنای یک چینش استاندارد و قانون‌مند همچون ردیفی مستقر شوند.

• در مرحله بعد مشخصات ظرفیتی هر ردیف از رک‌ها را محاسبه و یک طراحی اولیه انجام دهید. دقت کنید در این مرحله نیازی نیست طراحی به شکل کامل و دقیق انجام شود.

• تجهیزاتی که پارامترهای درج شده (توان مصرفی، آستانه تحمل درجه حرارتی و…) روی آن‌ها با طراحی اولیه ردیف‌ها (ردیف نیمه‌کار) هم‌خوانی دارد را می‌توان در یک ردیف قرار دارد.

• اگر تجهیزاتی برای نصب دارید که ظرفیت آن‌ها به‌طور کامل متناقض با ردیف نیمه کاره است، سعی نکنید به منظور قرار دادن آن‌ها در ردیف تغییری در سامانه برق و سرمایش به وجود آورید، برای این منظور باید ردیف جدیدی ایجاد کنید که برای ظرفیت‌های بیشتر طراحی شده است.

• ردیف‌هایی که تعداد کمتری رک در آن‌ها قرار می‌گیرد را به تدریج حذف کنید، در مرحله بعد ظرفیت را دومرتبه بازسازی کنید تا همخوانی بیشتری با نیازهای فعلی سازمان داشته باشد.

سازمان‌های بزرگ ارائه‌دهنده راه‌حل‌های طراحی مراکز داده پیشنهاد می‌کنند به دلیل این‌که خطای انسانی در زمان تغییر ردیف‌های عملیاتی به حداقل برسد از راهبرد فوق برای پیاده‌سازی یک مرکز داده استفاده شود. برخی از تولیدکنندگان تجهیزات توزیع و سرمایش موفق به ساخت محصولاتی شده‌اند که اجازه می‌دهد بدون خاموش کردن یک مرکز داده، معماری برق و سرمایش را دومرتبه پیکربندی کرد. به‌طور مثال، نسل جدید معماری InfraStruxure که ویژه زیرساخت‌ها و سامانه‌های ماژولار مرکز داده ارائه شده به طراحان اجازه می‌دهد با اضافه کردن ماژول دارای قابلیت اتصال سوکتی، توان یو‌پی‌اس را تغییر دهند، در همان زمان با استفاده از PDUها بدون قطع سرویس نوع و ظرفیت پریزهای رک را تغییر دهند و از طریق دستگاه‌های رک‌پایه (Rack Mounted) که مجهز به سوکت برق هستند جریان هوای سرد مکمل را به سمت رک‌ها هدایت کرد. تجهیزات فوق بالاترین سطح از انعطاف‌پذیری را ارائه می‌کنند، به ویژه در ارتباط با مراکز  داده کوچک که امکان پیاده‌سازی ردیفی رک‌ها وجود ندارد.

در شماره آینده مبحث فوق را ادامه می‌دهیم.